Anne,
yağmurlu bir sonbahar gecesinde doğmuşum, ki sen daha iyi bilirsin,
pek ağlamazmışım...
yürüdüm anne,
daha ufacıktım,
sokağa çıktım, okula tek başıma gittim anne.
sokağın başına kadar yürüdüm, arka sokağı gördüm, caddeyi gördüm,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
