Uçak Şiiri - Olgu Gürdal

İlk uçak yolculuğumdu.
İki sıra önümde, çaprazımda,
Capcanlı sesiyle, parlayan gözleriyle
Sevdiklerine uçuyordu.
Hedefim yükselmek diyordu,
En yükseğe çıkmak…
Ve havalanmasıyla uçağın,
Buğulandı gözleri, titredi sesi.

Ah be yeşil gözlü nefer!
İnsan, hedefinden bu kadar çabuk
Nasıl vazgeçer?

İşte o günden beri,
Uçakta korku tutmaz beni
Ve ne zaman yeşil gözlü bir nefer görsem,
Yeni bir uçak havalanır,
En korkak haliyle, boğuk sesiyle
Gönlümden.