Uçak Şiiri - Tuba Topçu

Basit bir odun parçasıydım önce.
Kocaman, kapkalın, işlenmemiş.
Soyuldum, yontuldum, tornalardan geçtim, inceltildim.
Bir de baktım ki bembeyaz boş bir sayfa oluvermişim.
Artık doldurulmaya hazırım.
Ne öğrenemeyecek kadar doluyum, hep aynı şeylerle,
Ne de yön değiştiremeyecek kadar katı.
Mürekkeplerle dost oldum günün birinde.
Siyahı geldi önce kapkara,
Sonra mavisi, sonra kırmızısı,
Sayfa doldukça renklerim çoğaldı.
Uzaklaştım kalemlerden bir gün,
Bu kez şekil değiştirdim.
Katlandım, sivrildim.
Kanatlarım oldu önce,
Kat kat bilgimi doldurdum üstüne.
Sivrildim sonra, rüzgârımı kesebileyim diye.
En sonunda, kâğıttan bir uçak gibi,
Yöneldim gökyüzüne.