Uçacaksa tutmayın.. Şiiri - Navruz Kaplan

Kafese koymayın ki bırakın uçsun evden
Minik kuş çok inliyor karnı aç ağlayacak
Çırpınıyor uçacak kesmişsiniz önümü
Fırangaya vurmayın uçacaksa tutmayın

Gökten elma düşdü şans önce benimdir
Ben yokum ki sırada fırsat babamın orda
Şans doğarken alınmış ağzımı açamam
Çocuğum evlendi küçücüktür büğüyecek

Kuş misalı uçtuyor o dediğim çocuklar
Büğüdü o çocuk artık gelmez giti gülüyor
Annesinin kuzusu gözünde çok küçük o
Bırakın siz yakımı ben büğüdüm uçacam

Hayeler kurmuşum ben baba olacağım
Babam gibi olmam oğlumu çok sevecem
Aynı yerde konuşup aynı yerde gülecem
Baskı yok olmamalı her yeri gezdirecem

Kapatmam pencereyi hertaraf görünecek
Balkonda konuşacak fakat sesi yükselmez
Uyku saatı gelmiş çocuk yatsın kalkacak
Babam dan öğrendim benden de çocuğa