Uçacağım Güne Dek Şiiri - Uğur Özbala

Düşler hiç bırakmaz mı bizi?
Her saniyesi bir demet umut
Bir tutam ışık...

Atasım geldiğinde kendimi
Yeşil-mavi;
Pis denize
Sen warsın arkada;
Düşler çeker geriye...
Geçmişten kalma
Dert dostu martılar
Çağırır sonsuzluğa...

O karar weremeyen şaşkınlığımda
Daha çok masum her zamankinden...
Düşlere sığınılır
Kayıp çocuğun aradığı
Anne kucağı gibi...

Annem tutar,
Karanlık iter...

Şimdilik warım
Öksüz kalıp denize karışacağım;
Bir martının gözlerinden görüp
Kanatlarında dolaşacağım güne dek...

(?/03/2000)