Uça Ese Türküler Söylüyor Yüreğim

Can kırıklarım vardı,
Esen her rüzgârda sızlayan.
Dinmeyen bir hüznüm vardı
İçime içime akan gözyaşlarım.
Yalnızlığım vardı kalabalıklarda.

Birden...
Bir damla düştü
Papatya yaprakkarıma
Dokunuverdi tüm sızılarıma.
Merhemler sürdü yaralarıma.

Şimdi uça ese
Türküler söylüyor yüreğim.
Rüzgâr ne yönden eserse essin
Güller açıyor her sabah
Her sabah
Aydınlık bir öyķüye
Yeni sökcüklerim ekleniyor.
Zamansız
Mekânsız
Gülümsüyorum hayata.
Ellerimdeki dikenleri çıkarıyorum bir bir.
Uça ese
Türküler söylüyor yüreğim.