Üç Yoldaş.. Şiiri - Emrah Çıkar

Tozlu yolları geçip
Demir raylar üzerinde yürürken,
Umut bizden öte yürürken
Sevda tükürküleri fısıldardık
Üç yoldaş..

Bir tek türküsünde başarılıydık
Sevdanın..
Hani umut bize uzak ya
O adım adım kaçarken
Biz peşi-sıra gidiyoruz..

Sonra aramızdan biri
Ağlamaklı oluveriyor.
Diğer birimiz hafif bir fondayken
Solistimiz,
Üçüncü şahsın kulaklarını
Çınlatıyor.
Ve o an ister istemez
Yüreklerimiz, gözlerimiz
Sözlerimiz kabarıyor..

Ee umut önde biz arkada
Gidiyoruz..

Aslında umut,
Bize yabancı değil.
Bizi yalnızken seviyor.
Çünkü üç koca yüreği
Bir arada kaldıramıyor..

Umuda tam yaklaştık derken
Demir raylar bitiyor
Umut kayboluyor.
Tozlu,
Ve tozundan sisli
Bir yol başlıyor..

Umut kayboluyor..

Aslında bir tek
Türküsünde başarılıyız
Sevdanın..

Hani umut bize uzak ya
Türküsünü fısıldıyoruz
Üç yoldaş..

(hayattaki gerçek yoldaşlara..)