Üç Yıldız Şiiri - Gürsel Çopur

Kavrulup da ilerlediğim bir noktada
Durma diyen birisi vardı
Seyyal ruhumda kıta kıta yakaran
Uykularımın gözü yaşlı akıncısı
Kürsüde mendil eskiten kahraman
Sedyeyle kaldırılmış iskeletimde yoktur incinme
Sübabı açılmış bir yetim hıçkırığı
Uğrarsa odana ne dersin soluklum
Demiştim geleceğim heyecanına
Şahlanmışlığın arifesinde âsude temâşâ
Neşter kavşağında dümdüz hevesim
Ruhum,gönül itminanım
Kapatamadığım penceremde taşan gözlerim
Ferda mutluluk tuyûr sinesinde..
Hayat buydu senin mızrap teranende
Katrenin âşiresinde sezmiştim bu terennümü
Gurbet bir burgaç,değişmedi değişmeyecek
Setre ikdamında milyon nazar kapıkulu
Kapında endaze uzunluğu sonsuzluğa âmâde
Peykan yedim visal aynamda rüveydâ kıvılcımında
Bir kıvılcım ki soramadım acımı
Acım hayatım oldu sükut cengimde
Hazirendeki kurbet yakalanmayan kavanoz
Lâl oldu sokaklar lebleriyle üfleneli
Serap vicdan tünedi külçe gözünde
Zemberek işlemez oldu çöl şirazede
Bamteli vaveyla değildi içimdeki ihtizâzla
Fakir makyöz fikir fırçasına hasret
Sonsuzluğun retinası bir ab-ı hayat
Hayatı yaşayanın tadındadır hayat
Ceste tarih ceste istikbâl
Avucunda yaşaran gözler bir çeşm meltemi
Himmeti hikemî helezon kurnası
Asrın muhtell rampaları erirken
Yeis kalabalığı infaz provasında
Kutsiler ışıldıyor tevrat mazisinde
Yakut salname gözyaşlarının yüzüğü
Çıkartmadın bu ziyneti,çıkartmazdın
Vefân, vedânı sebkat etmiş iken..