Üç Yara Şiiri - Aslı Aydın

“üç yaramla yaşarım ben
hayat yarası
ölüm yarası
aşk yarası” M.Hernandez

-geçmişin pimini çekerken
ne darwin teorisi
ne Newton’du zihnimizi meşgul eden
direncin kırılan sesini dinledik
hüzün yüzümüzde kamçı iziyken-

önümüzde tövbeli cümleler
vefadan bihaber özneler
ve cebimizde ayrılık
anıları güze terk ettik
nadim sözcükler teselli isterken
övünsek mi dövünsek mi bilemedik
kimseye sezdirmeden
duyguların üstünü ateşle örttük

-sesimizi törpüleyip yüzümüzü yağmura döndük
o yüzden kirpiklerimiz hep yeşildir bizim!

içimizde kabaran su sesi
hayat içinde sinsi cüceler ezip geçti ümitleri
zamanı sorgularken kırıldı emanet
ilencin eseri değil mi bu ölümcül sessizlik!

didikledik bütün harfleri/imleri
söküldü sözcükler birer birer
dımdızlak kaldı alfabe
hangi gizi perdeledik
hangi kalbin içinden geçtik
bilemedik...

her yağmur mevsiminde
çığlıklar eskirken
ateş sıçrar gözlerime...

oysa biz güneşi bağışlamıştık size!