Üç Yalnız Adam Şiiri - Tekin Para

Şişman adam, uzun adam ve saçlı!
Üç yâren sevdâsı,
Üç aptal âşık…

En kuytu köşenin, en kalabalık yerinde,
Bir yüreğe teslim olur üç parça cân.
Üç ayrı postacı sabah-akşam kapıda…

Öyle bir hayâl ki; Ne yatak ayrılır üçe,
Ne adımlar ayrı yerde,
Elele, yürek yüreğe bekler seneleri…

Önce şişman adam gider uzaklara,
Yollar soğuk, yollar karlı, yollar yok.
Dönüşü meçhûl…

Buruk bir vedâyı esirger bir çift gözden.
Ne selâm gönderir, ne kendi gelir,
Ve mâzî silinir bir kalemde…

Sonra uzun adam düşer yollara,
Gözlerini bir noktaya bağlamış,
Israrla takip eder uzayan düşü…

Kendi yüreğinde kendi sesini duyar,
Kapanır taş yüklü mâbedine,
Biraz huysuz, biraz hırçın, sorumsuz…

Ve saçlı kaybolur gün geçtikçe, yaralı,
Bir haberi senelere yâr yapar,
Köhne bir yüreğe tesellî olur…

Şişman adam, uzun adam ve saçlı.
Üç infâz mangası,
Üç ayrı dünyâ…