Üç Telinde Şiiri - Hüseyin Demircan

şiirimizin bir hayli uzun seyrü sefer yapıp
baz alıp terketmediği kriter.. belli başlı kalıp
hasret aşk sevgi üstüne olmuş olup
mısraların sonu ekseri hüsran ve hüzün

elinde tek teli kırık sazı kalbinde burukluk sızı
sılada bırakır bizim ki sevdiği kızı
kalır gurbet ellerde tutmaz olur dizi
dönemez bir daha geri baharın yazın

seher yıldızından uçan turnalardan haber sorar
susuz çöllerde kerem olur aslıyı arar
ferhat olur şirinin ardından dağları yarar
kazma sallarlar garipler gece gündüzün

gerçekten her yanı kesif bir arabesk kokan
bu içimizde sönmeyen ateş kaynayan kazan
altına odun atmakta her daim ozan
kor alevler içinde yanan mantuzun

yıllar yılı bu kategoriden sıyrılmış üç beş aykırı çıkmış
salmış çayıra kazak abdal içerde yem vermekten bıkmış
sivri sinek tırmık çeker kelebek yazıya ekin ekmiş
ayrıdır yeri mutlak bir kazı pişmedik kaygusuzun

başka dillerin yazınlarında değil yanlızca hilal kaşına
denizde tatil özlemi yazım konusu olmuş başlıbaşına
şiir düzerken elalem alelade kavakağacı karga kuşuna
bizde bu tür örneklerin zengin olmaması hazin

üç telinde üç güle konuk bülbül ötmekten öte
o peri dilberin dizeler kadar dağa taşa memlekete
yazmalı yerde karınca suda balık ve çilek dolu sepete
illede yeri olmalı şiirimizde soframızda ki tuzun

elbette ki lazım zülüfleri sağa sola yatırmak
o kaşı kemanla pınar başına oturmak
bu ile birlikte demek istediğim lafı getirmek
şiiri daha ileri götürme olmalı borcu boynumuzun..