Üç Talak Şiiri: Din, Vatan, Aşk
Eski, argın bir fayton
Evlat yüklü sandıklar omzunda
Günah gibi katı bir hüzün
Kayboluyor, siliniyor Anafarta’da
Bahçemdeki çiçekler sanki
Cihan harbinden kalma.
Şerife Bacı geziyor yüreğimde yalın ayak
Yüreğim artık apak, yakuttan
Yaşmağı al al boyanmış şehit kanından
Gözlerimden hâlâ cesetler çıkıyor.
Çuhadar Ali kefensiz yatıyor göğsümde
Kurşuni kirpiklerine tutundum Kara Fatma
Fatma ana; Kestirip de beni cehenneme atma
Dünyam yay kaşlarıdır, Mustafa Kemal’in
Mustafa’m kaşlarını çatıp yuvamı yıkma
Dualarımı sürme çekiyorum isimsiz yüreklere
Dualarımı Muhammed’im, sakın yabana atma.
Yelken açmak istiyorum göklere
Akif sürgün olmuş odamın köşesine
Karanlıktan tabutlar yontuyorum
Seher vaktinde gömülüyor zincirlerim.
Şimdi kurtuluş güneşim
Düşlerim Anadolu’da asılı
Şu eriyen gölgem eskiden tutsaktı
Üç talakla boşadım insanlığı…
sekizinciadam, isa gürbüz
İsa Gürbüz 2Kayıt Tarihi : 16.5.2023 10:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
