değil bir, on beş sene de beklesem
gelmeyeceğini bile bile
tozlu rafları tekrar silerim
kravat bağlamayı tekrar öğrenirim
hayalinle aydınlanan gece
-sonunda güneş batardı-
dalga sesine mest olsun
seni bankta otururken düşünsem
bi çingene çocuğunun gülüşünü
ruhuma kan kardeşi yaparım
ne kadar kabullenmesem de
üç satırdır benim hayatım
Kayıt Tarihi : 13.6.2022 20:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
dönme birkaç bin yıldır yaşadığın yerden bana daimi küfret seni güneşin batışıyla kalbime gömdüm
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!