Seninle hiç üçü bir arada’lardan olamak için içsel bir haza hazın hazırlık sınıfındayım… Sen varsan ben olamadım, ben varsam sen yoktun. İkimiz varsak da mutluluk hiç bizimle sevişmedi. Yok yok biz seninle hiç üçümüz bir arada olamadık.
Boşver, her şey aksın akışına. Bırak! ! acı biz-imle yaşanınca güzel...biz acıyla yaşlanınca güzel.
Su akar yatağını bulur.Aşk saklanır aşkını sobeler.Bilirim her tomurcuk, dalında sallar tutkuyu; ama bilmezdim şimdiye kadar...
ummazdım omurcuklarının ışıl-ışıl,cıvıl-cıvıl bin-bir renk cümbüşü içinde bir bene akacağını.
Uç verebileceği dallarını sallayıp ruhumu elleyip sonra da gelmeyeceğini bilmezdim.
BİZ; gönül kucağında ırmak akıttık sevdalara.Balık tuttu gözbebeklerimiz bakışmalarımızla.Tek başımıza savaştı aşkın zorluklarına karşı.Bu yüzden mutluluk küstü,kavuşmalar,terk etti kalplerimizi. Oysa bırakmamalıydık yaşlı ve yaslı düşlerimizi. Sarıp sarmalamalıydık en acıyan yerlerimiziden, akmalıydık nil çılgınlığıyla. Kanatmamalıydık fay düşenen yüreklerimizi. Gecelerin bittiği bazı zamanlarda, gündüzler başlamışsa keşkelerimizde işimiz zordur. Uyansam da bir rüyamın içinde uyansam, Rüyamı yaşasam; rüyam beni aşsa aşkın aflarına ve Kaflarına.Ruhumuzun penceresinde Kafka okusak.Bazı geceler hiç bitmese de ben bitsem sana.Seni beklemek için yaşadığım geçmek bilmeyen günleri yaşamak hangi geçmenin etkeni.Bense edilgen bir tümcenin sözde öznesiyim.Gizil ve gerçek özne olmak varken.Etkilenişin ve gidişin sözde öznesiyim.Özdeler kırılma
Sevdiğim, sevilebildiğim, yazdığım,yazıldığım, şiir damarım bir de gerçekliğim olsa keşke...Keşke sen bir bebek olsan,bebek halini sevsem bari.Büyümüş ve gitmiş halini sevemedim ki.Alışamadım yanımda hep bir bebektin,ağlarken bebek, gülerken bebek,akışlarda ceylan…Eksik kaldı şimdi yüzümüzdeki tebessüm, nefesimizdeki buğu, tenimizdeki ürperiş,gemlerindeki kuğu, güvenmenin kumruluğundan istifa etmeler ve bir de öksüz ve yetim kalan düşlerimizin düşü…
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta