Üç Oda Bir Salon Şiiri - Volkan Bingöl

Yanan ocağım
Yeyip içtiğim sofram
Çift kişilik sert yatağım
Yastığımın altında saklanan,
Düşlerim ve kabuslarım..
Kütüphanem, dolabım
İçinde hayatımın ayrıntıları
Kapaklarını açtığımda görünen,
Acı ile mutluluklarım..
Ve evim
Her işin sonunda,
Kapısını aşındırdığım...

Hiçte kolay değil bırakıp gitmek
Arkaya bakmadan terk etmek
Vazgeçmek öyle kolay değil...

Özlüyor bu insan
Parlak odadaki asalakları
Televizyonun kumandasını
Ferahlamak için çıktığı balkonunu
Manzarası olmayan penceresini
Çıplak ayakla bastığı halılarını
Suyunu döktüğü sürahiyi
Ve tüm kırışıklıklarını ütülediği masasını özlüyor...

Bu insan özlüyor
Ellerinin izleri var
Her santim karesinde duvarlarının
Özlüyor
Gözlerinin rengi ve gülüşü var
Özlüyor
Hüznü var sessizliği var...

Her şeyini özlüyor bu insan
Saçının telinden
Parmaklarındaki ojeli tırnaklarına kadar
Seni artık evine sığdıramıyor bu insan
Dünyasını kapladın
Tüm hücrelerine kadar
Her şeyden öte
Sen hep söylemek isterdin
Özlemek güzel şey diye...