Eserken rüzgar, ağlarken gök
Aldırmadık ağaçların direnişine
Ağaçlar kadar olamadık
Noktaladık.
Bir nokta değil üç nokta koyduk
Sevdamızın ardına
Sen herzaman yaptığın gibi
Düz yollara yönlendirdin adımlarını
Bana uçurumlar kaldı aşılacak
Gercek aşkın ne olduğunu bilmeden
İyi bir nedendir belki, hayat adına verilen
Soğumuş bir kül yığınıdır, yangınlar cıkarmak mı?
Ben sevgilinin cesedini bile gözden cıkarmışken...
Essiz bir ustalıkla yapacağım bu işi
Sabrın yüreğinden kavrayıp, inkara kalkışmadan
Unutsam diyorum, geçmişi geleçeği
Silsem diyorum şu üç noktanın ikisini.
Kayıt Tarihi : 11.12.2005 18:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
duygusal analmlı bir şiir okudum..
TÜM YORUMLAR (3)