Üç Noktalılar Şiiri - Umut Ertek

Birkaç düzüne minik paris hilton görünümlü üçüncü sınıf pansiyon hakikatleri
Gözlerini yumsan çare değil, kokularından korunmak için oksijen maskesi takmalısın.
Ayaklarında gök delenlerin küçültülmüş versiyonları 36 yada 38.
Dövme standart, şekilleride bir acayip, nereden feyz alıyorsa garibim belliki hala arayışta.
Türkçesini anlamak için hiç bir sözlükten yardım alamazsın.
Sosyolojik kaosun içersinde paramparça kadın.
Erkek sıfatı yoğun bir şekilde unisex.

Her boktan durumada ingilizce bir kelime getirmiş ve onları benimseme konusunda'da
Bi hayli çaba sarf etmemişiz.
Metroda sex yapan bir metrosexüel anlamı çıkarmışız.
İşin kolayına kaçmak sanırım bize mahsus bir alışkanlık.
Sormadan etmeden açmışız kapıları, girende girmiş hiç durmadan.
Gözler ve kulaklarımız birbirine karışmış.
Bize bağıran çığlıkları duymuyoruz işte.
Gözümüzede batmıyor artık, organik motorların pembeleri.
Bağnaz bir filozofum usta, hatta gericiyim senden çok gerilerdeyim ben.

Benim beslendiğim yerlerin hiç bir metre karesi açmaz modern geçinenlerinizi.
Ölçüsü nedir bu aydınlığınızın, şapkaysa problem bende takıyorum.
Ama altımada birşeyler giymeyi tercih ediyorum.

Erkeğin malı ortada kelimesi palavra ve bi okadarda masum artık!
Malum ruhlar bedenlerde fuzuli gibi çırpınıyorlar.
Katma değersiz topluluklar naylon faturalar kesiyorlar.
Yüreğe bir tuğra sığdırsalar, körlükten kurtulacak ve görmeye başlayacaklar.
Kolda üç noktalılar, elde ne tutacaklar bilmiyorum.

Umut Ertek