Önce sen
Noktalarla konuşur oldun
Bense hep virgülü severdim
Her sözünün arkası gelsin diye bekledim
Sen hep iki nokta üst üste derdin
Bense hep noktalı virgül isterdim
Sonra aramızda alt tireler oluşdu
Bense hep soru işaretinde kaldım
Ünlem hiç geçemezdi armızdan
Çünkü artık
Heyecan duyamaz olduk birbirimizden
Cümleleri bağlayamaz olduk sonrada
Ne yüklem yüklenebildi söyleyeceklerimi
Nede sen kavrayabildin meselenin özünü
Bunu adınıda ayraç koyalım istersen
En iyisi bırakalım öyle kalsın her cümlenin sonu
Yani her zaman üç nokta yan yana olsun.....
Mehmet YağcıKayıt Tarihi : 18.1.2011 16:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir, anlatır işte... bazen yetmez 29 harf, gider 'noktadan, virgülden, noktalı virgülden, ünlemden' medet umar şair... Ama bunlardan 'ehven-i şer' olanı, sanırım 'üç nokta yan yana' olanıdır.......
Tebrikler Mehmet Bey....
TÜM YORUMLAR (15)