Üç Nokta Senfonisi Şiiri - Bahadır Özler

Çalıntı yaşamlarımızın hırsız oyuncularıydık hepimiz.
Benliksiz bedenlerimize
Hapsolmuş yüreğimizdeki
Putlarımızı seviyoruz sadece.

Mutluluktan arınmış hüzünle kaplı
Yüreğimden,
Göz bebeklerime yansıyan derinlikte
Sebeb arıyorum hayata tutunmak için.

Sebebsizlik ülkesinin
Başkenti olan ütopik varlığımın
En değerli anıtıdır
Bedenim.

Kahkalarımızı birbir öderken göz yaşlarımızla
Anlamsızlık mevsiminin
Nitelenemeyen zamanında
Servi ağacı büyüttük içimizde,

Sevginin izdüşümünü
Oluşturan duygularımızın
Biçimlenen belirsiz uyumunu
Yaşarken.

Yalnızlığa mahkumken hepimiz
Kendimizden uzaklaşmışız
Farkında olmadan
Tutunacak bir el ararken.

Tam hayata tutundum derken
Gözlerim sonsuzluğa dalıyor
Ve görüş açısı daralırken
Her yer kararıyor bu hava boşluğunda.

Karanlığın tam ortasında
Bir söz beliriyor birden
Kader tanrısı tarafından
Sonuna üç nokta konularak.

Silik kişiliklerinizin
Makyajlı yüzlerisiniz
Hepiniz,
İşte hepsi bu kadar...