Beşinci Mevsim Şiiri - Fatih Erbaş

Sen her gece aniden uykum gibi gelenimsin,
Sen elim, kolum, dilim, dudağım kadar benimsin.
Hiçbir mevsim seni çizmeye muktedir değildir,
Sen bir benim göreceğim beşinci mevsimimsin.

Güllerin sitemine sonbahar sebep değil,
Sonbahar kıştan sonra gelse ilkbahar olur.
Bırak sitemkar güller sonbahardan yakınsın,
Sen bana canımdan öte ruhum gibi yakınsın.
Sen yenilmez orduların sevgilisi; İstanbul,
Sen ki Fatihlerin yaldızlı kılıcına kınsın.
Sonsuzluğu soluyan düşlerin başkahramanı,
Sen ki gönlüme yapılan en ölümcül akınsın.
Sensin mağrur vatanımın yegane zayıf yanı,
Sen bir sabah yapılan ölüm kokulu baskınsın.
Sen ki mahsun aşıkları usul usul öldüren,
Her soğuk gecenin kalbine saplanan zıpkınsın.

Bakışın karanlığı delen bir kadim dolunay,
Sen ki yanık şarkılarda en nadide figürsün.
Bazen buğulu ufuklarda yüzüyor gözlerin,
Bazen kor denizlerde mehtap olur, görünürsün.
Bin yıllardır cehennem gibi alev alev yanan,
Sahraların özlediği rüzgar gibi özgürsün.
Bırak öfkeli okyanuslar hırsından köpürsün,
Sen uçsuz ülkeleri fetheden Nil kadar hürsün.

Sen ne bu dünyadan bir renk, ne şekil, ne cisimsin,
Yalnız benle özünü bulan bir ayrı iklimsin.
Hiçbir mevsim seni çizmeye muktedir değildir,
Sen bir benim göreceğim beşinci mevsimimsin.

06.05.2022 Kadışehri