Neresinden başlanır ki anlatılmaya, bir aşkı doyasıya? Kararsızım, çünkü; kararsızlığımsın en baştan beri... Şikayetçi olduğumu sanma; öyle sıcak bir duygu ki seni düşünmek, seni yaşamak... Çoğu zaman tek başıma da olsa...
Gizli sitemler bulacaksın belki bu satırlarda, ver sitemlerimi; senden yoksunluğuma... Kızma, kırılma... Çaren olsa; çarem olurdun zaten; o yüzden darılmam sana...
Gizliyordum seni ben en başlarda, gizliyordum kendimden bile... Sonra gözlerim verdi beni ele... Ve tutamadığım gülümseyişlerim seni görünce...
Bitmesin diye sustum o sıralar, bitsin diye konuştuğum gibi bu hikaye: Aslında ağlayacaktım sonra, içim tükeninceye; ama sen gülümsettin beni yine hafifçe...
Gözyaşlarıma karıştı sonra kahkahalarım, sanırım biraz da fazla şımardım... Öğrenciliğinde yaptığım gibi, önce şımarıp sonra utandım...
Öğrendim; herşeye çare aramak lazım gelmediğini... Kader ne istiyorsa vardır bildiği... Sevmek gönül işi ve değerli sevgili... Önce sevmeyi öğrenmeli, sonra seni sevmeyi...
Ben de seviyorum artık, sanma ki sadece seni; sen'li olan herşeyi...
Seviyorum bir de üç noktayı yanyana getirmeyi... Sana olan hislerim, sana olan sevgim ve sana söyleyeceklerim hiçbir zaman bitmemeli...
Kayıt Tarihi : 1.2.2009 14:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Umarım beğenirsin... Biliyorsun, yalnızca senin için...
TÜM YORUMLAR (6)