Üç Nokta... Şiiri - Fatmanur Ahmetbeyoğlu

Yine vakt-u hulya...Seyru'l Sefa'da.
Yıldırılmışken, takatim kalmasa da...
Senden bana bir hasret; Benden sana üç nokta...

Lügatımda tüm kelamlar solmuş,
Harfler sevdalığa sonsuz esirmiş gibi,
Her biri tahayyülde kalmış, susmuş,
Teleffuzu taşlar arasından sızmış gibi...
...Senden bana bir sözcük; Benden sana üç nokta...

Sessizliğe özlemim,sensizliğe yanık,
Bir fırtınada yüzer gemi sandık.
Üzerinde yüz süzer endere giderim de...
Bir tek şey lazım gelir o vakit
Senden bana bir deniz; Benden sana üç nokta...

Sükut ya da hisli haykırış değil.
Anlatmak istediğim yalnız bir özlem...
Ne kaldırıma tutsak ayaklarım
Ne de harikalar diyarına giden
Senden bana bir nazar; Benden sana üç nokta...

Kaymış ellerim bir bir yanıma,
Gördü mü gözlerim halimi, aynada.
Kırıldık da yine parça parça bitmedik, hasretim
Bir sen gittin ve ben bittim ancak
Senden bana bir elveda; Benden sana üç nokta...

Bir girdapta iki yaralı yolcu,
Bin seraptan bir'i kalıcı.
Yüreğim ''Yetmez mi? '' diye sordu
Senden bana bir acı; Benden sana üç nokta...