.Üç Nokta.. Şiiri - Cihan Arkan

I.
Kendi karanlığından ürken geceyi
Yenilmiş bir anne çığlığı yırtar
Düşlerin ihtilalsiz yıkılırken
Sus...
Rahat bırak Tanrı'yı
II.
Sen bir dişsin boynuma geçirilen
Kanıma karışır kanın,gözlerin
yarım kalan bir kılıç salvosu havada
kanat çırpar dünyanın döndüğü yere
Başıma...
Sonra...Bir asır geride kalır bu an
III.
YAŞIYORUM AMA HENÜZ DOĞMADIM...
IV.
Bak gözlerindeki gizli özneye
Bir ihanetin saklandığı en ortalık yer
Zenci kadının memesinden sızan kara süt
Yüzündeki ıslak motif...
V. Kendini bu kadar mahvetme;
(çünkü, bu tadabileceğin en büyük acı değil daha
Hayallerinden bıkarsın, bıkar,sonsuzluğun sonunu görür gibi olursun, hiçbir yere sığmazsın, abisler sığ gelir, uzaklar avucunda.Bu değil dersin...Bu değil! Duyulmaz sesin.)
Çatlar kabuğu aidiyetin
Tanrı'ya temkinle sığınırken
Saklında kara bir bayrak
Ah...
Kalbinde taşlaşır aşk.
VI.
Atıfta bulunduğum üçüncü tekil zamanlarda
Kaybolur,
O büyük uğultunun parçası saydam sesim
Sisin içinde sallanan köpekbaşı gibi susarım
Beynimin içinde gezinen haylaz ur,
Uysal kabuğundan kurtulur
GECEYE KAN KIRMIZI gözlerle bakan İYİLİK PERİSİYİM
İste...seni isminden kurtarayım
bırak... sana aşk vereyim
VII.
At kalbindeki üç kefeli teraziyi
VIII.
Eğer sen ışıksan,
bana ihtiyacın var;
Ben KARANLIĞIM.
Bana bir aşk ver
dünyayı yerinden oynatayım der
tehlikeli kelimelerin müdavimi bir ağız.
Söyle: aşkın karşılığı a ş k mıdır?
IX.
Sen bir tırnaksın kalbimdeki tortuyu kazıyan
bir deri bir kemik kalır düşünceler
Eklemsiz bir dünya...zaman...aşk...
Barut kokulu sevişme teri
Senden istediğim
B ı r a k a n l a m a b e n i! ..