ben mi seni kandırdım
sen mi beni,yoksa ben mi beni inandırdım
yaşanmamışlıklarla dolu bu hüzne.
halbuki öyle bir aşk kurmuştum ki
uzansan dokunacak,dokunsan asla dönemeyeceğin
başka birinden özlemeyeceğin kadar bir aşk
yaklaşmıştık,tatmıştık biraz,sevmiştik
hatta rüyalar bile yormuştuk üstüne kaç kez
geriye sadece yaşamaktı kalan bize
gözlerinden güneşi izlerdim önceleri
şimdiyse sebebi meçhul nefret.
gerekmedikçe sormaz,konuşmazsın bile
birbirini iyi bilen iki yabancı sadece
lakin bilir misin?
hala bi yerlerde titrer durursun içimde
kabiliyetli ellerden dökülen en muhteşem ezgiler gibi.
titredikçe kovamam sensizliği başımdan,
yalnızlığım yankılanır senden kalma boşluğunda
ve hala,ne yazık ki hala...
haziran 2011
Yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
Azıcık okşasam sanki çocuktular
Biraksam korkudan gözleri sislenir.
Ne kadınlar gördüm zaten yoktular
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta