Üç Mustafa Bir Cumhuriyet

Tarihte bin altı yüz seksen üç deyince
Kolay hatırlanmaz şu İkinci Viyana...
Ancak iki yüz otuz sekiz yıl geçince
Çıkmıştık biz Sakarya, Afyon Meydanı’na...

Ne olmuştu iki yüz otuz sekiz yılda?
Osmanlı her tarafta kaybetti topraklar!
Çok vilayetler devlet oldu ve Yunan da...
Sonra Anadolu’da işgalci oldular…

Gelelim üç Mustafa’nın hikayesine!
Tam istiklal için, ölümüne çıktılar
Kütahya, Sakarya ve Afyon cephesine.
Asrın son finaline imzayı attılar!

Asırlar boyunca toprak verilmesine
Son vermek için çok savaşlara girdiler.
Ancak söz ederek bu asrın finaline
Birileri toprak verenleri övdüler?

“Cennetmekan” dediler toprak verenlere?
Ancak toprak alanları hepten yerdiler…
Az almıştı “kefereler” onlara göre?
Bir de “Verilenin sorumlusu” dediler?

Daha güçlüyken verilen şu toprakları
Nedense cennetmekanlara sormadılar?
Ancak daha zor şartlarda kazananları
“Az aldılar” deyip cehenneme attılar?

Üç Mustafa: Birincisi Mustafa Kemal!
Sonra Mustafa Fevzi ve Mustafa İsmet.
Büyük Zafer’le birlikte yazdılar final!
Devamında dediler: Rejim cumhuriyet!...

Tam iki buçuk asır geçmişti aradan.
Batı geliştikçe hepten kalmıştık sağır!
Millet bunalmıştı yoksulluktan, kahırdan!
Daha bekleyemezdi koca bir kaç asır!

Kur’an istiyor: Şura, meşveret, adalet...
Maslahat, emanet bunlara destek verir.
Ayrıca “Hayırda yarışın” derken ayet
Hem demokratik cumhuriyeti gösterir.

Tarih yazar: Devlet çadırlarda kurulur!
Ancak bilmezler, saraylarda yıkılır!
Söyleyin, gösterişten itibar mı olur?
Elbette israf olursa devlet dağılır…

Hep yönetimde kalırsa bir hanedanlık
Bazen baştaki sultan olur halktan kopuk!
Saltanat geçer badadan oğula artık;
Devlet olur özel mülk ve başına buyruk....

Öyle kolay doğmuyor bir Fatih dünyada!
Koltuk geçerken miras babadan oğula
Bakmışsın ki bir aptal ya da deli başta...
Devlet kolay yönetilmez hanedanlıkla…

Liyakatı olmayanın tüm sadakati
Kaşığın sapı kadardır, böyle biline!
İbadetten sayıp millete sadakati
Üç Mustafalar çıktı tarihin önüne...

Pendik/25.04.2022