Hekim lokman sonbaharda kırlarda gezerken, bakıyor çobanlar süt sağmışlar içiyorlar. Süt o kadar kalın ki yağ bağlamış zor dökülüyor. Hekim lokman diyor ki, eyvah bunların hiç biri sağ kalmaz. Arada zaman geçer kış bitmiş ilkbahar başlamış, hekim lokman gene kırlara çıkıyor merak ediyor, acaba çobanlar yaşıyor mu? Bakıyor ki, koyunlar kırlarda, çiçekleri taze otları koparıp yiyorlar, çobanlar da taze süt sağmış içiyorlar. Hekim lokman bir kırlardaki çiçeklere bakıyor, birde sütte bakıyor, kendi kendine diyor ki, vay be bunlar bendende hekim. Aslında çobanların hekimliğinden falan değil de, onlar karınlarını doyurmaya çalışıyorlar. Bende hekimliğimden falan değil de şiirimin gelişine göre yazıyorum doktorlar bana kızmasınlar. Üç meyveden ilaç çıkardı da.
ÜÇ MEYVE
Şu üç meyve birçok derde devadır
Taze incir kuru üzüm çilektir
Şu üç şeyde bir vücuda revadır
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
