Üç mevsimdir yaşanan.
Bir düğün coşkusuyla,
Ölümle,
Öldürülmeye direnen.
Üç mevsimdir yaşanan.
Duyan kulaklarını sağırlaştıran,
Aydınlığın yerine karanlığı çağırana karşı.
Sessizce isyanını haykıran,
Güzel insanların mevsimidir.
Oy; yüreklerimizde öfke,
Yüreklerimizde acı,
Yüreklerimizde insansı sevgimiz.
Koparılmaya çalışıldıkça benliğimiz,
Yalnızlaştırılmak istendikçe zindanlarda,
Sessizce isyanını haykıran,
Güzel karanfillerimiz,
Yanar yüreğimde bir kor ateş.
Yetermi ki; bir yanan yürek,
Ulaşılmak istenen meznile?
Sevda türküsü söylercesine,
Karanfiller,yasemenler,
Kardelenler, zindanlarda.
Bense dışarıda,
Kendi zindanımda,
Ulaşamamanın acısıyle başka yüreklere,
Yanar kavrulurum. (26 /06 /2001)
Kayıt Tarihi : 13.12.2005 15:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!