Üç Metrelik Bezdir Sonunda Kavga

Pamuk ipliğinde sessizce ilerliyor insan giysisi.
Vuslat anıyla, ölüm anı; tene bürünmüş ruhun gizemi.
Her acı; yangın yerinde yere düşmüş yürek misali
her sevinç; cennet mekanında tatlı uyku benzeri.

Dünyaya masumiyetiyle bir bebek geliyor
Zaman onun defterinde ömrü yazıyor
Dertler, sevinçler hep bizler için
Büyümenin bedeli ağır, tecrübe kulağa küpe oluyor.

Bir ben, bir sen, bir o değil dünya düşkünü
şeytan nefislere yerleşir, sarınır kürkünü.
İnsan yaşarken düşünür mü ceza gününü
Harama düşen ruha hesap çok acı çıkıyor.

Gel! düşmeyelim tepetaklak bu pamuk ipliğinden
neşesiyle acısıyla tat alalım ömür denilenden
yakalanmayalım, kaçalım kötülüğün ilmeğinden.
Zannetme ki kefene sarılana parası pulu soruluyor

ALEV YAVUZ
29/10/2009