Üç melek gördüm bu cenneti alâda.
Üçü de bir birinden aliyyülâlâ...
Bir cennet ki, hep çiçeklerle bezenmiş,
Beyaz, sarı ve mavilerle boyanmış.
Hepsi güzel, hepsi de cennete özel.
Lale, Sümbül, Gülü dikeniyle güzel.
Bir nefer var bu cennetin kapısında,
Böyle efsane gerekiyor bu yurda.
Her oyukdan bird ses geliyor inceden,
Meleklyer hissediyor onu önceden.
Cennetin sanki meyvesi bu melekler,
Unutulmaz, verilen bunca emekler.
Korkmam elindeki neşterden - iğneden,
O bir melektir, bizler için sabreden.
Öyle bir ruh vermiş ki onu yaradan,
Bu cenet onun için, ona ait vatan.
Gülünce yüzünde hep güller açıyor,
Şeytan yok içinde, olsa da kaçıyor.
Bu gün yatıyor burada binlerce dertli,
Dertlere deva, hemşireler şevkatli
Not: Bu şiir 01/02/2004 Çarşamba günü saat 19.50 Florence Nıhtingale Hst.sinin Sağlık personeline yazılmıştır.
Hasan AzkıranKayıt Tarihi : 15.9.2011 20:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Azkıran](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/09/15/uc-melek-gordum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!