Üç Maymunun Gözleri Kör, Vicdanı Yoktu!

Yanıyordu Madımak!
Duvarlar inliyordu,
İçeride bir çocuğun sesi vardı:
“Anne, neden bizi yakıyorlar?”

Dışarıda ise...
Üç maymun durmuş bekliyordu!
Biri gözlerini kapatmış:
“Görmedim!”
Biri kulaklarını:
“Duymadım!”
Öteki dilini yutmuş:
“Konuşamam!”

Körsünüz ey kalabalıklar!
Vicdanınızı kim söndürdü?
Dumanı görmediniz mi?
Feryadı duymadınız mı?
“Yakın!” diyenleri neden alkışladınız?

O gün susan herkes
Bu cinayetin ortağıdır!
Cüppesi olan yaktı,
Korkaklığıyla yaşayan yaktı,
İnancı kullanıp nefreti büyüten yaktı!
Ve siz, üç maymunlar!
Siz yakmadınız mı en çok?

Çünkü o gün
Sadece insanlar yanmadı,
Bir milletin yüzü yandı,
Bir halkın utancı göğe savruldu!

Biz o yangını unutmadık!
Unutursak
Siz tekrar yakarsınız…
Ama bilin!
Bu sefer susmayacağız,
Sizin karanlığınıza karşı, biz aydınlığı yakacağız!