Üç Kuruşluk Hayat Şiiri - Fırat Yılmaz

Ne diyorsun sen dostum?
Zaten üç kuruş param var
hesabını mı tutacağım birde;
bir kuruşu ekmeğe
bir kuruşu rakıya
bir kuruşu da sevgiye ayırdım işte.
Yetmedi mi
Ne kaldı geride?

Ben;
bir demlik sevdayı ömür boyu içerim,
kuru bir ekmekle nice açlar sevindiririm,
bir güzel buse diye
bu dünyada kefen mi giyelim.
Bak bana dostum,
Ben bana yeterim
ben zaten zenginim.
Bak üç kuruş param var üçü de hayırda
üzme benim için canını
ben beni bilirim.

Sanma ben sokaktayım şimdi
üşüyorum, titriyorum, karnım aç sanma
sen yeter ki susma,
konuş anlat bana
nerede şimdi o, ne yapmakta.
Belki sıcak yatağında
belki zengin sofrasında.
Neyse
neredeyse nerede
ben işte buradayım dostum
gerisi hiç mi hiç umurumda.
Ben bana yeterim
şimdi sen çek git
hiç gelmemiş ol buralara.
Sorarsa eğer beni
şimdi başka sevgililerle de.
Hadi git, git işte
bu dünyada birde benim için yalan söyle.