Üç Köşeli Hayalim. Şiiri - Ali Osman Yılmaz

Ben oldum olası,köşeleri severim,
Çocukluğumda oynardım,üç taş,
Dama,tavla ve satranç.
Ama en çok üç köşeli şekilleri,
Daha bir başka severdim,
Bir köşesine,hayalimdeki ‘’O’’
Diğer köşeye onunla yaşayacağım,
Ümit dolu günlerimi koyardım.
Bir köşesinde de ben olurdum,
üç köşeli bir yaşam kuramadım hiç,

Ve köşeler düşlerken gençliğimde,
Başlamıştı acımasız yaşam,
Ülkem insanlarını kurtarmaya,
Koyuldum,ben de her genç gibi,
Aydın bir genç olacaktım,
Hem de inşaat mühendisi,
Yollar,barajlar,ve bahçeler içinde
mutluluk çiçeklerinin,
Kırmızı güllerin açtığı,güzel
Mutluluk evleri yapacaktım,

Aylar,yıllar işkenceler altında,
Geçti ama nafile,olamadım,
Bir inşaat mühendisi,
Ne yol yapabildim,ne baraj
Ne de mutluluk bahçeleri içinde,
Mutlu insanların yaşadığı evleri.