Mahalle maçı yapardık eskiden
Takımlar araba yoluna dizilirdi
Bütün mahalleli çıkardı çileden
Araba çarpar diyen mi dersin
Yoksa topumuzu kesmek isteyen
Asfalt sahada kale direkleri yoktu
Eğri büğrü taşlar konurdu iki uca
Kaldırım tıklım tıklım seyirci dolu
Topun başında gergin bir bekleyiş
Maçı başlatırdı serseri bir korna
Dar alanda kısa paslaşmalar başlar
Miskin top iki de bir kornere çıkardı
Korner kullanmaz uyanık çocuklar
Hele şöyle bir biriksin de görelim
Sonrası malum üç korner bir penaltı
Dokuz adım sayarlardı ufacık kaleye
En çok zırlayan topun başına geçerdi
Gerildikçe gerilir durmadan hergele
Bütün hırsını toptan alırdı bir güzel
Gol atamazdı yarım akıllı minareci
Korner biriktirmek hoşuma gitti
Sonra bir kıyak kumbara edindim
Bütün paralarım kumbaraya girdi
Paralar çoktan tedavülden kalkmış
Yalan olacağını nereden bilirdim
Sahici para biriktirdim bu sefer
Yıllarca çalıştık el alemin keyfine
Bir evim olsa dünyalara değer
Önüne gelen çakal olmuş kardeşim
Şehir dönmüş çoktan yangın yerine
Aklına ne gelirse hep ateş pahası
Bu parayla ancak kefen alınırmış
Ya kefenin de bir cebi olsaydı?
O zaman kefen bile alamazdık
En fazla hoca pamuk tıkarmış
Yıllardır hiç kimselere demedim
Bir kez olsun seni seviyorum diye
Güzel sözleri içimde biriktirdim
İstedim ki benzersiz olsun aşkım
En kötü birikim meğer buymuş işte
Nereden bilecektim Allah aşkına
Kendim gibi sandım insanları
Vurdukça başımı duvardan duvara
Az çok öğrendim işin doğrusunu
Hayal kırıkları yanıma kar kaldı
Dedim ya üç korner bir penaltı
Sık dişini sıkabildiğin kadar
Bizimkisi olsa olsa şeref sayısı
Bu maçı en başından kaybettik
Son penaltı gol olsa ne yazar
Kayıt Tarihi : 16.8.2015 21:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!