Üç koca yıl... Şiiri - Hazal Karadağ

Gölgesinde yatmayı sevdim,
Okşamasını,
nasırlı elleriyle...
Buğulu sesiyle dokunuşunu,
Kulaklarıma...
Onuru sevdim,
Dimdik duran bakışlarında...
Gülüşünde,
Çizgi çizgi efkarı sevdim...
Öz'ünü sevdim sözünün,
Esirgemeden ince ayarıyla öğreten...

Şimdi,An kaldı us/um/da

Ecelle sözleşmene kırgınım baba...
Yürek ucumda yangının hala...
Usul usul özledim,
yürek dayanmaz yoksa...
Ilık ılık yandım sana...
Derinden çektim hasretini içime...
Yokluğunun,
Dertli yoksunuyum şimdi...
Zulum kar etti kendi adına...
Can telef oldu son bakışında...

Taktım baba,
Göz yaşımı ardına...

Garipliğim gidişinedir...
Ahir ömrün gebeyken gama...
Olmadı baba...
Takvimler,dönümünde yılının...
üç koca yıl...
an kaldı... taktım baba...
Ağıdımı ardına...

Çözemezken ölüm bilmecesini...
Taktılar yakama...
Hatırımda yok olan silüetini...
Cüzdanımdasın baba...
Baş köşede....

Gittin,ömür toprağından sessizce...
Sensiz kalan yanlarım bağırıyor ardından...
Baba...
Yorganını hazırlıyor dilim,
Mezarında duayla...
Hoşcakal baba...
Hoşcakal...