ÜÇ KIZINA KENDİNİ FEDA EDEN BİR ANA.!
Merhaba gönül dostlarım ve kader arkadaşlarım. Kanser hastalığına yakalanalı ve KANSEV derneğinde aktif görev alalı bu tür rahatsızlık yaşayanlara umut olmak için kendimde sorumluluklar hissediyorum. Ondan dolayıda sanatımın gereği şiirler yazarken, hastalık tedavi sürecimde iyi kötü durumlarımı kaleme alırken gazetede yayınlarken, neden kader arkadaşlarımın hikayelerini kitap haline getirmeyeyim ki diye düşündüm. Bu fikrimi, yönetim ve üyeler olumlu karşılayınca çalışmalara devam ettim . Yazdığım eserler ilgi görüp okunuyor, yorumlarda alıyordum. İşte benim eserimi okuyup geçmiş olsun diyen bir hanımefendi kendininde kanser olduğunu ama tedavi olmak istemediğini üç kızının istikbalini düşündüğünü söyledi. Benimle onun arasındaki mesajları sizler ile paylaşma gereği duyuyorum. Söz gereği Rumuz. Anacık.
Anacık: Hikayenizi okudum çok zor şeyler anlatmışsınız Azminiz alkışlanacak kadar güzel. Bu arada geçmiş olsun.
- Ben: Allah razı olsun, Zekice Kültür ve Sanat Evime gelirseniz kitaplarımdan size hediye ederim.
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta