Üç kız,üç yol.. Şiiri - Fatih Işık

Bir zamanlar sen vardın hayatımda..
Denilmiş ya daha önceden,
Böyle sevmek görülmemiş..

Zaten insan bir aşık olmasın,
Mutlu gider öbür tarafa..
Rahat, huzur içinde..

Aşık olmak güzel şey elbet
Ama vardır gizliden binbir dert..
Sevdiğine ulaştın yetmedi,
Aldatmayacaksın, yetmedi,
Bir tanesi yapacaksın, yetmedi,
Hediyeler alacaksın..böyle sürer bu.

Her neyse, ben diyeceğimi demeliyim.
Söylediğim gibi, sen varken anlamlıydı,
Bir bütün halinde bana gülümserdi hayat..
Bir kadeh aşık olmam sana yeniden,
Uzak tutardı beni tüm kederden..

Sonra seni, her ne kadar istemesem de;
Çıkardım hayatımda senin ısrarınla..
Ama sana uzak kalmamaya çalıştım..
Çünkü senin adın hayat veren suydu
Ben sensiz ölürdün hergün.

Sen gidince hayatım üçe bölündü:
Üç kıza.
Bir cesurdu, yürekliydi..
Harekeyliydi benim gibi ele avuca sığmazdı.
Adı bende kalsın..
Ama korktuğum başıma geldi ki
O da arkadaş gibi görürmüş beni,
Mahremine almazmış..

Sonra biri vardı ki,
Işığıyla uçar gibi olurdum..
Adı lüzumsuzdur.
Gözleri senin gibi büyük ve güzeldi,
Bin kere sarılıp, öpmek yetmezdi..
Ama çok ağır kaçardı bu kız benim için,
Onun sevdikleri vardır, ben gitmeliyim dedim ve
İkinci bir hayal kırıklığı..

Biri daha vardı ki,
İsmi sır olmasına rağmen,
Kendisi harbiydi, açık yürekliydi..
Yüreği temiz, ruhu beyazdı.
Ama öğrendim ki sonradan,
Onun da başka bir sevdiği varmış..

Belki sorarsın bana;
Bende ne buluyordun da
Bu kadar inat ettin?
İşte, bu üç kızda ne varsa..

O eski hayatımı özlüyorum.
Hayır eski seni kastetmedim..
Tamam, itirafsa itiraf be..
O kız büsbütün bir zihin işiydi.
Sen hep aynı kaldın.

Neyse, yazacaklarım şimdilik de olsa
Bu kadar..
Sana yeni kölenle
Mutluluklar..