Üç Kitap Bir Yorum/Ahmet Tahsin

Birkaç senedir sanalda tanıdığınız bir insanla bir gün karşılaşırsınız, karşı karşıya oturup çay içersiniz. Güncel konuları konuşmakla başlayan sohbet yavaş yavaş anılara ve şiirlere gelir. Ortak davanın sahibi ama birbirini hiç görmemiş bu iki insanın birlikte kulaçladıkları denizin dalga sesleri örter ortamı. Ben de İsa Tekin'le Diyarbakır'da buluştuğumda aynı davanın dalga sesleri onlarca yıllık yerinden yeniden geldi.

DTP’ nin kapatılması davası Anayasa Mahkemesinde görüşülüyordu ve yedi askerin öldürüldüğü gündü; ülkemizin bir aymazda olmasına birlikte üzüldük. Kürtlerin sorunları, FKF (Fikir Kulüpleri Federasyonu) ’den kopan Doğu Kültür Ocakları’nın kurulduğu zamandan beri bildiğim bir olgudur. Ne derin sular geçildi.

Epeyce konuştuk. Söz dönüp dolaşıp edebiyata dolayısıyla şiire geldi. İsa Tekin'in üç şiir kitabı basılmış, bir anı kitabı da yazım hazırlıklarını tamamlamış, eksikleri gideriliyor ve yakın bir tarihte onu da okuyacağız. Birinci şiir kitabı Cil Yayıncılık tarafından SERÇE YÜREĞİM adı altında 2004’ te yayımlanmış. İkinci şiir kitabı SESLENEN YÜREKTİR Pêri Yayıncılık tarafından 2005 ve üçüncü şiir kitabı ise yine* Pêri Yayıncılık* tarafından DİCLE’YE ATILAN KARANFİLİM BEN adı altında 2007’ de yayımlanmış. Bana hediye edilen bu üç kitabı bir çırpıda okudum. Bugüne değin pek çok şiire yorum yazdım ama hiç bir kitaba yorum yazmadım, bu üç kitap beni yazmaya zorladı.

İsa Tekin birinci kitabının ön sözünde “ Bir zamanlar sesli düşündüm” diyor ‘80 öncesi için. Diyor da susmuş değil, bu kez yazılı düşünüyor:

“Özgürleşsin ülkem
“Ve akışındaki ritimler umut türkülerimizi
“sevdamızı şiirlerimizi söylesin dalgalarında
“Açan karanfil bire bin versin
“ve çiçekli yamaçlarında çocuklar
umut şarkıları söylesin...” diyor, dizelerinde korkusuzca. Ve devam ediyor:

“Her taraf zulüm
“Her taraf zından
“Dağlarımda duman
“Devrildikçe her fidan
“Figan ediyorum figan” diyerek de acısını dile getiriyor. Şubat 1985’ de yazdığı bir başka şiirinde ise:

“Gök yüzünün maviliklerinden
“Kanat çırparak özgürce uçan güvercin
“Bir akşam serinliğinde
“Cıvıldayarak uçan serçenin
“Sokakta oynayan çocuklar gibi
“Özgürce yaşamak istiyorum ülkemde” diyerek özlemini dile getiriyor.

Bir başka dizesinde bu işin kolay olmadığını da;

“Kara kaşlı nazlı gülüm
“Yağmur gözlüm ağladıkça doğacağız
“Ağladıkça özgürleşip çoğalacağız...” diyerek anlatıyor.

İsa Tekin bir 78’li. Kavganın ne çetin yollardan geçtiğini bilen bir kavga adamı.

“Bögrümdeki Acı, Unuttum Seni
“Ey Kahbelikler Yurdu Geceler
“Hiç Uslanmadınız mı Bu Karanlıktan?
“Karanlık İhanet, Karanlık Zulüm
“Karanlık Ölüm.”

İsa Tekin'in, şiirlerinde semboller de kullandığını görüyoruz:

“ Sözüm var sana ve umuduma
“Bu namus borcudur, sözüm söz
“Deneceğim ÇİLELİ GELİN....”

Burada, Çileli Gelin'in yer yüzünde sömürülen tüm halkların yerini aldığını görüyoruz. İsa Tekin'in şiirlerinden ve kendi konuşmasından da Diyarbakır'a ve Dicle'ye sevdalı olduğunu biliyoruz. Dicle'yi besleyen yedi mağaradan altın olanı şiir dolup akıyor.

“İhanete
“Kötülüğe
“Zulme
“Seslenen yürektir....” diye başlıyor ikinci kitap.

Genelde 1984 yılında yazılmış şiirlerden oluşan bu kitap sanırım şairin tutsaklık yıllarını kapsıyor. Baştan sona kavga kesmiş şairin bu kitabında da kavgadan hiç ödün vermediğini gözlüyoruz.

“Gür ateşler yakacağız
“Newroz bayramlarında
“Deste deste toplayacağız
“Kızıl karanfilleri
Hep beraber...” derken, kızıl karanfillerden, sosyalist dünya görüşünden ödün vermediğini keşfediyoruz. İsa Tekin sadece kavga adamı değil, sevdayı da ihmal etmiyor bu arada:

“Geceler soğuk
“Dijle buz kesmiş
“Karacadağ'da kar
“Yüreğim daralıyor
“Sen yoksun yar... diye sevdalısına, yoldaşına ve halkına da;

“Şafak söktü sökecek
“Hayatımızın boynuna takılan ilmik
“Koptu kopacak...” diye seslenip bir yandan özlemini bir yandan da inancını dile getiriyor.

“Kahır beslemem yüreğimde / gerekirse hançerlerim” dizeleriyle de inancının kılıç gibi keskin olduğunu, her yerde ve her zaman dimdik durulması gerektiğini öğütlüyor.

Üçüncü kitap “Dicle’ye Atılan Karanfilim Ben”’de de adıyla birlikte yine sembollerin hâkim olduğunu görüyoruz. Faili meçhullerin Dicle’ye atılması ve zafer ile barışı simgeleyen karanfil, ustalıkla birlikte işlenmiş.

“Ama sen ağlama sakın” diyor şair geride bıraktıklarına.
“Beni bir umudun yeniden doguşuna götürüyorlar”

Böylece inancı uğruna faili meçhul olup Dicle’ye atılmaya da gönüllü oluyor. İsa Tekin serçe yürekli bir şair ve kitapları için söylenecek söz bitmez.

“Sevgiye
“Sevdaya
“Umuda
“Seslenen yürektir..” Yer yüzünde ezilen tüm halkların acısını duyan, Serçe bir yürektir İsa Tekin.

Derin dostluk ve sevgimle.

Ahmet Tahsin