Üç kişiydik....
Bir ben, bir sen bir de yalnızlığım...
Yalın ayak asfalt kaldırım...
Üşürdü dudaklarım
Gözlerimde kalırdı yalnızlığın aç duruşu
Titrek kelimelere takılırdı her cümle
Gecenin ayazı serin sularda saklı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
