Ben o eşiğe, üç kez geldim
Üç kez hatır koydum o eşiğe
Ben o kapıya, üç kez vurdum
Üç kez yokladım, fakirlik kokan
Otağını.
Ben o evdekilere üç kez baktım
Üç kez ağladım,
Üç kez, dokundum gömmeden.
Orada bir ölü vardı.
Üç kez öptüm,
üç kez kokladım tiksinmeden
Utandığı yerleri vardı ruhunun,
Tenini, ellerimle kapadım.
Gücüm yetmedi gerisine,
Küçüktü elleri kadınının.
Onlar beni üç kez kovdular.
Üç kez vurdular
Üç kez gömdüler.
Karanlık çökünce, hortladım.
Benim değildi o ölüler
Gömülmeye gittiler.
Ben o yoldan üç kez geçtim,
Güneşin gri damlalarından içtim.
Saltanatı sarsıntıda
Bir üveyik kuş duyurdu
İhaneti…
Ben üç kez ağladım.
Üç kez kanadım.
Üç kez satıldım, yaftalandım
Şimdi bir ilan var üzerimde
Sahibelerince çok kullanılmış
Üçüncü el…
Ben üç kez gittim.
Şimdi hummalı kal,
Ardımdan aralamaya korktuğun
O tahta kapının ardında.
Kayıt Tarihi : 7.7.2011 13:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aşkta gurur aramak, kıçta kıl aramak kadar saçmadır. Deli diyorlarmış bana... Başa bela olurmuşum. Gurursuz diye aşkım, İnsan olamazmışım Aciz diyorlarmış bana Aşka boyun eğdim diye Oysa ben dünya ya başkaldırıyorum. Habersiz...
TÜM YORUMLAR (1)