Engelsiz üç kardeş ve onlara bakan babaları,
Beş yıl önce onları terk edip gitmiş anaları.
İnsanlık bitmiş sonuna kadar açılmış insafsızlık vanaları.
Engelsiz üç kardeş biri Ramazan,biri Demet, biri Cennet
Başta en büyükleri ve hiç yürüyemeyen Demet.
Ablasından şanslı ama oturarak yürüyor Cennet.
Ramazan başlı başına bir hazine bir servet.
Engelsiz üç kardeş biri Ramazan biri Demet biri Cennet.
Umudunu yitirmemiş bir aile ve üç engelli,
Sevinçleri gözlerinden okunuyor, yüzlerinden belli.
Artık bitsin, onlara biz uzatalım yardım eli,
Engelsiz üç kardeş: biri Ramazan, biri Demet, biri Cennet.
Biz gittik ve gördük, fakat bir görseydiniz hallerini,
Şarj cihazı bozulmuş kullanamıyorlar sandalyelerini.
Yardım edecek biri yok, kimse tutmamış ellerini,
Engelsiz üç kardeş: biri Ramazan, biri Demet, biri Cennet.
Siz onlar gibi olsaydınız, nasıl bakardınız dünyaya?
Gelin söz verelim onlar için bir umut olmaya.
Bu günden başlayalım zihnimizde ki engelleri aşmaya.
Engelsiz üç kardeş biri Ramazan biri Demet biri Cennet.
Mehmet Yalvaç 2
Kayıt Tarihi : 6.6.2022 01:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Terapi ve rehabilitasyon bölümü okurken verilen bir ödev üzerine gruplar kurularak engellileri ve ailelerini ziyaret etmek için bir plan oluşturuldu. Ben gittiğim yerde bir değil 3 engelliyle karşılaştım ve gariban babalarıyla. Çok etkilendim ve yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!