Üç Kafadar Şiiri - Süleyman Kaya

Olunca duru hisler
beş duyudan biri olsa daaaa
olmasa da ne fark eder

Üç kafadarız biz
benim adım Ali Rıza
Artvinliğim aklım sıra
görme özürlüyüm
Bir diğer adı Ama
Gözlerim amaaaa!
Bir elimde aşk,diğerinde sevda
ve ötekisinde Asa

dağları,taşları kırları
gezerdim çocukken
bolca çiçek taplardım
koklar koklar,güzel kokuyu çekerdim içerden
İnce belli,tatlı dilli kız arkadaşlarım vardı
Bizim köyden ilçeden oynardık hiç birşey hisetmeden
Sonradan karardı gözlerim
aldım eza benim adım ali rıza...
..........

Biz üç kafadrız
Benim de bir adım var
Kerim derler bana
trabzon,of ilçesinden...
benim sakatlığım aileden genden
sek sek oynardık,atlardık birdir biri
sonradan oldum tekerlekli sandalya esiri
çocukça yaşadım ilk aşkımı gençliğimi
sevdamı sevdamı ....
ne şirin bir köyüm vardı karadeniz de sıfır nokta da
Atlardık suya dalgalarla sörfün alası var hafızalarda
Bimin adı kerim,
gezerim tekerlekli sandalyada...
.....

Biz üç kafadarız
Benim adım süleyman,her yer benimdir
eğer kalmışa sa mülkü süleyman
Güneşin çocuğuyum ben!
Kavrulmuş topraklarda yetiştirildim,yaşadım asice
iç içe yaşadım sürgün ve yokluklarla
Şirinceğim dir! Kendimce
Asi rüzgarım esmdikçe
sevdim,gönül verdim insana
o ' ki kendini bilince!
............
Biz üç kafadarız
ne fark eder ki,
gözü görmüyor,
elleri tutamıyor,
ayakları da yürüyemiyorsa
da konuşuyoruz.....
Ya! ! ! ! ! ! ! ! !