Üç ironik sözcük Şiiri - Yorumlar

Eski kelamcılar varoluşa ilişkin terminolojide üç kavramdan söz ederlerdi...ibda, inşaa ve icad..

İbda, hiçten icattır. Eşyaya hiçten ve yoktan vücud verilmesi, bir mevcudun ve ona lâzım olan herşeyin yoktan yaratılmasıdır.

sıfır veya hiçlik..varlığıyla değil tahayyül çabasına dair bir kavramdır..kavram veya eski tabirle mefhum...kavramak veya fehmetmek yani sezinlemek kelimelerinden gelir...Ki zaten yokluğun veya daha ilerisi mutlak yokluğun varın zıddı olarak var olması gerektiğine dair bir çıkarımdan hayal edilen bir şeydir..

ibda yı yine eskiler şöyle tahlil ederlerdi

İki türlü ibda' vardır: Birincisi, ibda'-ı mutlak yahut ibda'-ı mahz ve küllidir. Diğeri ibda'-ı cüz'î veya ibda'-ı nisbîdir.

Kâinatın ve müştemilâtının ilk yaratılışı ibda'-ı mutlak ve ibda'-ı mahz iledir. Yâni, kâinatın ilk yaratılışında herşey, sırf hiçten ve yoktan icad edilmiştir. Daha açık bir ifadeyle, misâl ve nümûne ittihaz edilecek hiçbir kanun, madde, müddet, asıl, suret, misâl yokken mükevvenatm örneksiz, mukayesesiz, taklitsiz, nazirsiz, emsalsiz olarak yoktan ve hiçten hayal edilişidir.

öte yandan İnşa ise, eşyanın mevcud elementlerden toplanmak suretiyle yeniden var edilmesidir.

icad ise, halk etmek ilk kez var etmek veya mübdi olanın ibdası neticesinde inşadan daha ince bir kavramdır..

süleymaniyeyi yapmak mesela inşa ise bübülün var olması var edilişi bir icaddır her ikisi de anasır yani unsurlardan var olur ancak icad aynı zamanda i'caz yani mucizevi hissiyatını tevehhüm eder..insana öyle bir his verir

hikmet ve ilim Çinde de olsa alınız yani onun muradına vakıf olunuz babında ne kadar mühim bir işaret ihtiva ediyor bu uyarlama

Şaireyn'e teşekkürler