Üç İkiye Muhtaç Şiiri - Ercan Demirci

Keder yağmurları çiler gönlüme
Kalbime kök salar gam yavaş yavaş
Zafer şarkıları gelir dilime
Gözlerime dolar nem yavaş yavaş

Fikir bire muhtaç ülkü de bire
Dal da bire muhtaç kökü de bire
Üç ikiye muhtaç, iki de bire
Ve parçalar olur cem’ yavaş yavaş

Ağla dünce, düşün bana yarınca
Emeği resmeder ana karınca
Son mola yerine, hana varınca
Kurtulur azıdan gem yavaş yavaş

Bu cenkte dil silah, göz kurşun olur
Karşı siperlere söz kurşun olur
Şahsiyet bombadır, öz kurşun olur
Kalemle çekilir pim yavaş yavaş

Ceylan kurşunuyla avcı vurulur
Mecnunun diliyle Leyla sorulur
Kalp kalbe yol verir, köprü kurulur
Yarıya bölünür tam yavaş yavaş

Göz büyüler renk, renksiz nakışta
Varışa varılır daha çıkışta
Keskin zemheride, buz tutan kışta
Kemâle erişir ham yavaş yavaş

Geceden gündüze sarkar uykular
Göz yaşına güler yitik duygular
Gecenin renginde kirlenir sular
Suları keseler kum yavaş yavaş

Kararsız kararda karar kılınca
Geceler güneşe teslim olunca
Kılıçla sevişen Koç Köroğlu'nca
Aleme yayılar nam yavaş yavaş

Yokluğa eğilip, hiçe değerek
Şuurlar cinnete boyun eğerek
Oltalar atılır balık diyerek
Timsaha sunulur yem yavaş yavaş

Toy tüccarda zarar ağlar, kâr sızlar
Viran bağda baykuş güler, nar sızlar
Şafaktan kaçarken elit hırsızlar
Geceye yapılır zam yavaş yavaş

Aleme kem haber salan ağızda
Lezzeti zakkumda bulan ağızda
İnkarı hak bilen yalan ağızda
Boyunca devrilir çam yavaş yavaş