Üç İhlas Bir Sen Şiiri - Mete Çağlar Bozok

Üç ihlas bir sen.. Belki biraz, belki birazdan çok
belki çoktan da çok
söylenmemiş
söylenememiş sözcükler biriktirdim sana..
İç güveyinden hallice içim
Göğsümün orta yerinde çoktan seçmeli esmer bir ağrı
Rakımı bir büyük rakı etmeyen sevdalardan geçtim
geçemedim gözlerinin kahverengisinden bir kadın öteye
Yüzün sobalı bir ev sıcaklığında,
sesinde ilahi okuyan melekler var
nefesim değse nefsine,
hani şu türküde olduğu gibi
hani nefesim nefesine
Valla ve billa
ve kella öyle kalırım
Varsa bir cennet,
ki dört kitap var diyor
Bırakıp bir kenara onu
soluğunu alırım

Üç ihlas bir sen

Değişilmez hiç bir sevap seninle girilmiş bir günaha
Seninle yürünmüş bir yol yirmi bin fersah
Küt
Çöl söküğü saçların küt diye vuruyorsa şah damarıma
ki kalibresi, yüzünün yüzölçümüne eşit
mübalağ yapmıyorum
bir kaç milyon avuç amin içerim
Adımla aynı cümle içinde geçen adına..
Adın demişken de ayrı bir parantez açılmalı aslında
Ve kapanmadan parantez abdestli okunan bir dua yanına.

Üç ihlas bir sen
yazma
tanrım günah yazma
onu alnıma yaz
adını adımsız hiç bir yere yazma
Yalan içinde adının geçmediği hadisler
yalan kaç harikası varsa dünyanın
Nasıl güzel olabilir artemisin tapınağı onun elmacık kemiği kadar
Ya da piramitleri mısırın
Mümkün mü tanrım?
Bir tek gülüşüne bir milyon ayet yazılır mümkün mü?
Bir çağ açılır dudaklarını araladığında
Gece, o gözlerini kapatığı zaman karanlık
o güldüğü kadar sıcak güneş
Nasıl yaklaşabilir yanına olimposun tanrıları
Kaç hatim gözlerinin kahverengisine eş değer
tanrım
Göğsünde uyumanın sevabı kaç bin yıl sürer
Ki saçlarının her teli ibadete açık

üç ihlas bir sen

aramızda kalmasın.
Seni seviyorum..