Gün gün eriyen ruhumun gönlüne,hüzünle sevinçle
KELEPÇEvurdun istanbul
Beni benden alan tufanların önüne
Yiğitçe MERTÇE durdun istanbu
Kan rengi ırmakların sana akışında,
Gönül denizlerini hüzün dağlarını
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta