Üç Harfli Korku Şiiri - Orhan Ateş

1. (özlem)

Mevsimleri şaşırdı takvimler…
Eylülde ucu ucuna denkleşmişti aşk
Hemen yanı başında sesini öpüyordum oysa
Habersiz dokunuşlarım vardı sana
İçi daralmış gecelerden topladım gölgeni
Sokaklarda karanlıklar gezinirken,
“Gecen aydın olsun” diye sakladım gözüne ilişen tüm gölgeleri

Saatler geceyi şaşırdı
Oysa karanlıktan sesini topluyorum hala
Hiçbir ışık istemedi tenimi
Ondandı gölgesizliğim
Bir yarasanın kanlı ağzına bulaştı gözlerim
Gecenin yankısına yutuldu kirpiklerim
Kaç zaman sokaklara sakladım bendeki karanlığı

2. (hiddet)

Sensizlik içi kor bir kurşun sesi
Yankısı şakaklarımda hala
Ayrılığın acısı ucuz intiharları kovalıyor beynimde
Yetimhane gibi kokuyor bu sokaklar
Az sonra sineme bir anne dokunacak
Saçlarımın arasındaki kandamlası boğacak çocukluğumu
Sus artık…
Çömelen yıldızlardan sök şiir kokularını
Katil imgelerde saklı zihin cinayetimsin
Kaç gecemi fail-i meçhule buladın

Haydi!
Bir kıble seç kendine
İtaat et içimde tükenmeyen vesveselere
Bildiğin tüm duaları oku
Ağzına alamadığın üç harfli varlığın adıydı aşk
Korkuları savurdun gözlerine
Bakarken yüreğime bıraktığın son umuda
Lanet olsun…

3. (kaos)

Vazgeçtim beklemekten
Ardında ayrılıkları topladığım, zamansızlığa gidiyorum
Uçurum dipli zihninde öldürdüm baba olmayı
Kanıma yapışan uyduruk kırmızıyı sana aşk diye bırakıyorum
Özlemin, benden habersiz tarafına armağan ediyorum gül renklerini
Beyaz olsun istedim son yolculukta giydiğim her şey
Gül/Beyaz
Gül/Kırmızı

Katran karası bir geceyi boyadım kızıla
Hangi renk abat olacak gözlerime bilmiyorum
Ölü ve dalgın bir sesin kaldı kulaklarımda
Artık üşütmüyor sesinin değmediği geceler
Bir toprak parçasında beyaz Gül/ümsüyorum
Üç harfli korkularını bir Cin/Ayet ile yok ettim
Korkmadan,
Kalan son gölgeyi ört üstüme

19 Eyl. 11/ 02.47