Üç Harfli Şiiri - Gökhan Barış Pekşen

Şehrin tün ışıkları
kanatıyordu içimi..
Kanatıyordu yokluğun
içimdeki hiçliği..

Gidişin aydınlatmıyor artık şehri/yokluğu..
Susuyor içimdeki Tanrılar yar/a izlerinde..

Sebep aramaktan yorulan meleklerim cehennemi asıyordu adsızlığına
ve içimde ki keşişler kendilerini asıyordu teker teker o karanlığına..

Dibe vuruyorum anla
aydınlığı zehirlercesine gözlerime..

Dibe vuruyorum anla
yaşayamayacağım Aşkları teyit geçerken ardından..

Soyut bir sevdaydı bu
anma törenlerindeki uçuşan küller gibi..
Şimdi soluyor seni tüm bildiklerim
soluyor içi boş sessizliğin
kan gibi -
ben gibi..

Anla işte..
Çizemiyorum rotamı ihanetinde..
Çizemiyorum ıslak kaldırımlara iç göçümü..
Şimdi İstanbul'a öyle yakıştı ki ihanetin
kalabalıklara kaçıyor yüksek rakımlı derin nefeslerim..

Buz tutuyor içimin kapalı açlığı
Buz tutuyor duvarların sıcak taktirleri sana şimdi..

Bu öyle bir çöküş ki ardından
tomurcuklarımın şahitliği bileklerimi kesiyor..
Yüzüm düşüyor içimin karanlık kanat çırpışlarına..
İnceden bir keman sesi avuçlarımı sağır ediyor..

Çık git artık içimden 3 harfli -
Göremiyor seni artık tabutumun o göz kamaştırıcı yerinde AŞK (..)