Üç Harfli Şiiri - Gökhan Pekşen

Şehrin tün ışıkları

kanatıyordu içimi..

Kanatıyordu yokluğun
içimdeki hiçligi..

Gidişin aydınlatmıyor artık şehri/yokluğu..
Susuyor içimdeki Tanrılar yar/a izlerinde..

Sebep aramaktan yorulan meleklerim cehennemi asıyordu adsızlığına
ve içimde ki keşişlerkendilerini asıyordu teket teker o karanlığına..

Dibe vuruyorum anla

aydınlığı zehirlercesine gözlerime..

Dibe vuruyorum anla
yaşayamayacağım Aşlları teyit geçerken ardından..

Soyut bir sevdaydı bu

anma törenlerindeki uçuşan küller gibi..

Şimdi soluyor seni tüm bildiklerim

soluyor içi boş sessizliğin

kan gibi -
ben gibi..

Anla işte..

Çizemiyorum rotamı ihanetinde..

Çizemiyorum ıslak kaldırımlara iç göçümü..

Şimdi İstanbula öyle yakıştı ki ihanetin

kalabalıklara kaçıyor yüksek rakımlı derin nefeslerim..

Buz tutuyor içimin kapalı açlığı
Buz tutuyor duvarların sıcak taktirleri sana şimdi..

Bu öyle bir çöküş ki ardından

tomurcuklarımın şahitliği bileklerimi kesiyor..

Yüzüm düşüyor içimin karanlık kanat çırpışlarına..

İnceden bir keman sesi avuçlarımı sagır ediyor..

Çık git artık içimden 3 harfli -
Göremiyor seni artık tabutumun o göz kamaştırıcı yerinde AŞK (..)