Üç harf düştü payıma,
Hayatla kavgamda.
Her birini şifreledim,
Yüreğimin duvarlarına.
Ve ele vermemek için,
Siyahlarımı beyazlara,
Boyamadım resimleri,
Gözlerimin damlasıyla.
İki harf kaldı sonra,
İki avucumun ortasında.
Her birine sıkıca tutundum,
Yara açmasın diye bakışıma.
Ama yoruldum,
Tutunamadım kalanlara.
Ve bir gözüm yaralandı,
Kanlar karıştı gözyaşıma.
En sonunda tek harf kaldı,
Tek gözümün ışığında.
Biliyordum nasılsa,
Gidecekti o da apansızca.
Ve beklenen oldu,
Son harf karıştı ufuklara.
Diğer gözümü,
Kalleşçe mayınlayarak.
Şimdi hiçbir harf yok,
Karanlık bakışlarımda.
Payıma düşen AŞK,
Soldu işte toprağımda.
Ekecek bir harfim yok artık,
Beni anlasanızaaaaaaa.
Kayıt Tarihi : 25.5.2008 20:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!