Pınarın başında üç güzel vardı,
Gülüşürlerdi birbirlerine, kaş göz ederek!
Üçüde ayrı ayrı üç yiğide yardı,
Kavuştular birbirlerine, baş göz ederek!
Üç ayrı eve gitti, gelin bohçası,
Üçününde oldu saadet dolu yuvası,
Yavruları doğdu, gülün goncası,
Büyüttüler yavrulara, aş öz vererek!
Derken yıllar kovaladı yılları,
Yaprak açtı, yaprak döktü ağaç dalları,
Şimdi üçününde var torunları,
Sevindiler secdelere baş yüz sürerek!
Bu gün o pınarın başında üç nine oturur,
Kimi gençliğini anar, kimi bir türkü tutturur,
Bebekler çocuk, çocuklar genç, gençler ihtiyar olur,
Tükendiler senelere yaş öz vererek!
Kayıt Tarihi : 19.11.2011 00:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!